امنیت، قلمرو، جمعیت
از نهاد به تکنولوژیهای قدرت
تصور دکارتی-هگلی از عقل مدرن، سادهسازی مفرطی بود که کثرت هستی را بر دو هستهٔ متصلب متکی میساخت که تصویر آینهای یکدیگر بودند: سوژه و ابژه، ذهن و امتداد. در نتیجه اهمیتی نداشت که فیلسوفی ایدئالیست یا ماتریالیست باشد: درون این چارچوب فراگیر، فرم یکسانی از اندیشه بر دو قطب متضاد سلطه داشت.
(ادامه…)آوای کثولو
اثر اچ. پی. لاوکرفت، ترجمهی سروش سیدی
عرفا در باب عظمت شگفتآور چرخهی کیهانیای به گمانهزنی
پرداختهاند که جهان ما و نوع آدمی تنها لحظات گذرایی از آن را تشکیل
میدهند. آنها از بقأ شگفتآوری سخن گفتهاند آن هم به زبانی که
خون را از ترس در رگ آدمی منجمد میسازد اگر نقاب خوشبینی
ملالآور بر آن نزنند. اما آن تلألو یگانهی اعصار ممنوعه که هنوز هم اگر
به آن فکر کنم وحشت وجودم را میگیرد و اگر به رویا ببینماش دیوانه
خواهم شد، برآمده از این بقأ نیست.
(ادامه…)
زندگی بدون ذات: زیستسیاست و قدرت درونماندگاری
۱
زیستسیاست شکلی از قدرت است که خود زندگی را ابژهی خود قرار میدهد و بر آن حکم میراند. برخلاف میشل فوکو که زیستسیاست را یک تکنولوژی مدرن حکمرانی میدانست، به زعم جورجو آگامبن، زیستسیاست امر جدیدی نیست. آگامبن معتقد است که زیستسیاست از همان ابتدای تاریخ فلسفه و سیاست منطق حاکمیت را تشکیل میداده است.
(ادامه…)