پاراگراف

کتاب «از کتاب رهایی نداریم»1 فصلی دارد به نام «انتقام تصفیه‌شده‌ها» که در آن صحبت از ناشناس‌ماندن بعضی از شعرا و نویسندگان است و مطرح شدن بعضی دیگر. حین گفت‌وگو، ژان کلود کریر می‌گوید که فرانسه شاعرانی دارد بزرگ‌تر از بودلر و لامارتین که ناشناخته مانده‌اند و بعد از ذکر نام آنها به اومبرتو اکو می‌گوید: «شما هم برایم از نویسندگان ایتالیایی از یاد رفته بگویید. از یاد رفته به ناحق.» (ادامه…)

همه‌ی روز در آن خانه‌ی کمی بیش از اندازه ییلاقی، که تنها حالت جایی برای چرتی میان دو گردش یا هنگام رگباری را داشت، یکی از آن خانه‌هایی که هر اتاق‌شان به آلاچیقی می‌ماند و بر کاغذهای دیواری‌شان، در یکی گل‌های سرخ باغچه و در دیگری پرندگان نشسته بر درختان، آمده‌اند و با تو همدمی می‌کنند اما تنها تنها… (ادامه…)